Kobieta podczas zabiegu wygładzania zmarszczek botoksem w okolicach oczu

Kwas hialuronowy oraz botoks to nazwy nierozerwalnie kojarzące się z medycyną estetyczną i poprawianiem swojego wyglądu. Co ciekawe wiele osób myli często te dwa pojęcia oraz stosuje te nazwy zamiennie. Nie każdy zdaje sobie sprawę, że są to całkowicie rożne substancję mające nie tylko odmienne pochodzenie ale i działanie.

Kwas hialuronowy, czy botoks?

Szukając informacji na ten temat, trafimy na wiele publikacji, przedstawiających główne różnice między botoksem, a kwasem hialuronowym. Przykładem jednej z nich może być artykuł, w którym pojawia się odpowiedź na pytanie: „Botoks czy kwas hialuronowy?”, opublikowany na stronie internetowej Kliniki Medycyny Estetycznej Derm-Estetyka. Jakie są zatem różnice między kwasem hialuronowym i botoksem? Jak dobrać zabieg najlepiej odpowiadający potrzebom naszej twarzy?

Botoks

Zwany również toksyną botulinową lub jadem kiełbasianym to neurotoksyna wytwarzana przez bakterie o nazwie „clostridium botulinum”. Substancja ta nie jest zatem naturalnie obecna w naszym organizmie a ma jedynie naturalne pochodzenie. Dzięki działaniu paraliżującemu na mięśnie, botoks stosowany jest w szeroko pojętej medycynie jako lek działający na problemy takie jak: przykurcze mięśni, tiki nerwowe, zez, nadpotliwość, migrenowe bóle głowy oraz nietrzymanie moczu. Pod koniec XX wieku zaczęto również dostrzegać zalety stosowania botoksu w medycynie estetycznej jako substancja zwalczająca oznaki starzenia się, w tym zmarszczki. Warto również wspomnieć, że jest to jedna z najsilniejszych naturalnych trucizn występujących na świecie, dlatego dawki wykorzystywane w medycynie są niezwykle małe.

Kobieta wygładzająca zmarszczki na czole za pomocą botoksu

Kwas hialuronowy

Jest to całkowicie naturalna substancja, która występuje również w naszym organizmie. Jej główne zadanie to wiązanie wody w naszej skórze, ponieważ jedna cząstka kwasu hialuronowego jest w stanie zatrzymać przy sobie nawet do 250 cząsteczek wody. Oznacza to, że jeden gram tej substancji jest w stanie związać aż sześć litrów wody! Kwas hialuronowy nadaje naszej skórze odpowiedni poziom nawilżenia, ujędrnia ją i sprawia, że staje się ona niesamowicie gładka w dotyku. Potrafi również łagodzić stany zapalne. Niestety, z wiekiem ilość tej substancji w naszym organizmie drastycznie spada, co przekłada się na utratę sprężystości i starzenie się skóry. Wszelkie zabiegi polegające na dostarczaniu skórze kwasu hialuronowego mają więc za zadanie przywrócenie jej elastyczności i młodzieńczej jędrności. Efektem zabiegu jest świeżo wyglądająca, gładka i napięta skóra.

Redukcja zmarszczek za pomocą obu substancji

Zmarszczki to bardzo częsty problem estetyczny, z którym walczyć możemy za pomocą obu wymienionych wyżej substancji. Należy podkreślić, że botoks wykorzystuje się zazwyczaj jedynie do wypełniania zmarszczek dynamicznych, zaś kwas hialuronowy do walki ze zmarszczkami statycznymi. Ogólna opinia głosi, że w tego typu zabiegach przeciwzmarszczkowych dużo bezpieczniejsze jest używanie kwasu hialuronowego zamiast botoksu.

W rzeczywistości prawda, co do bezpieczeństwa obu tych substancji jest całkowicie odmienna, ponieważ to botoks wykazuje zdecydowanie mniej skutków ubocznych, a sam zabieg z jego wykorzystaniem trwa zazwyczaj około 15 minut i nie pozostawia praktycznie żadnego śladu. Z kolei zabiegi z wykorzystaniem kwasu hialuronowego często pozostawiają na skórze nieestetyczne zaczerwienienie, opuchliznę oraz nadwrażliwość, które mogą utrzymywać się nawet przez kilka dni.

Różnice w częstotliwości wykonywanych zabiegów

Istotną różnicą pomiędzy botoksem a kwasem hialuronowym jest czas, w którym utrzymują się efekty zabiegów. Botoks utrzymuje się w naszej skórze około 3 do 6 miesięcy. Tyle właśnie trwa zazwyczaj paraliż mięśni odpowiedzialnych za powstawanie zmarszczek. Z uwagi na ten stan zabiegi z użyciem botoxu należy powtarzać około 3 – 4 razy do roku. Kwas hialuronowy jest pod tym względem trochę trwalszy.  Z uwag na to, że jest to substancja naturalna a nie wypełniacz trwały, w końcu i on zaczyna ulegać rozpadowi w tkankach, a cały zabieg należy również powtórzyć. Częstotliwość powtarzania danego zabiegu w tym przypadku to około 12 – 18 miesięcy.